Suikoden I & II HD Remaster Gate Rune and Dunan Unification Wars

Coś się dzieje z Konami. Przez lata firma spotykała się z ostrą krytyką, częściowo zasłużoną. Teraz, krok po kroku, wraca na ścieżkę sukcesu. Dawno minęły czasy maszyn pachinko, zakładów NFT lub niesławnych gier, takich jak Metal Gear Survive. Wszystko to nadal tam jest, ale nie jest to już pierwsza rzecz, która przychodzi nam na myśl, gdy myślimy o Konami. Prawdą jest, że ta próba odrodzenia opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu i odzyskaniu jego najbardziej emblematycznych adresów IP; Ale to nie musi być zła rzecz. Mówimy przecież o Castlevania, Silent Hill, Metal Gear, Yu-Gi-Oh!, czy o sadze, która nas dzisiaj interesuje: Suikoden.

Ważne jest to, że istnieją dwa sposoby robienia rzeczy, tak jak są dwa sposoby przywracania istniejących gier lub sag: dobry i zły. To samo tyczy się remasterów: są dobre i złe. Suikoden I & II HD Remaster Gate Rune and Dunan Unification Wars, poza tytułem, którego nazwy nie będziemy w stanie zapamiętać, należy do pierwszego wiersza. Tak więc, aby zaostrzyć apetyt, ponieważ remastery Suikoden I & II - oryginałów PS1 - wypadły dobrze. Dodajmy do tego remake Silent Hill 2 i jak wygląda przyszłość Metal Gear Solid Delta... Czy ktoś użył kodu Konami w rytuale odbywającym się w mglistej wiosce? Kogo to obchodzi. Świętujmy.

Oczywiście ta kompilacja jest skierowana przede wszystkim do fanów serii, która od dawna jest przywoływana. Ale jeśli po raz pierwszy grasz w Suikoden, powinieneś wiedzieć, że legenda nie jest przypadkiem. Podobnie jak fakt, że Konami zdecydowało się na dwie pierwsze - i najlepsze - części. Oba miały już wtedy zdolność do przeniesienia tego, co najlepsze z typowej struktury JRPG tamtych czasów (16-32 bit), dodając warstwy osobowości unikalne i nigdy wcześniej nie widziane w tym gatunku. Coś w rodzaju imitacji Squaresoft, której próbowało tak wielu innych, ale ze szczęściem, że trafiła w sedno z tymi elementami identyfikującymi.

Ponieważ w tej recenzji nie będzie możliwe dogłębne omówienie obu gier, podsumuję, jakie są te cechy charakterystyczne. Przede wszystkim serial charakteryzuje się historiami z wyraźnym akcentem politycznym i militarnym. I chociaż ma również średniowieczne akcenty, wszystko wydaje się bardziej współczesne i realistyczne, zwłaszcza na poziomie estetycznym i dzięki znacznie bardziej japońskiej scenerii niż inne JRPG opracowane w Land of the Rising Sun. Co więcej, sposób, w jaki traktuje o wojnie, jest genialny, nieustannie proponując dylematy i pytania moralne na ten temat, taki jak honor czy potrzeba lub nie marnowanie ludzkiego życia. Czy naprawdę istnieje prawa strona? Czy w takim kontekście możliwa jest przyjaźń?

Kolejną wspaniałą cechą Suikoden jest jego zdolność do oferowania różnych rodzajów walki. Z jednej strony mamy typową walkę turową, ale ze specjalnymi funkcjami, takimi jak możliwość wykonywania przez niektóre postacie ataków combo ze względu na ich związek w fabule, runy na magię, a nawet szczegóły, takie jak możliwość "puszczenia" wrogów zamiast ucieczki, gdy to my jesteśmy tymi, którzy mają wyższy poziom. Ale piękno Suikoden polega na tym, że są inne - mniej liczne - sytuacje, w których możemy cieszyć się bardzo różnymi bitwami. Są więc bitwy wojenne, które są mini-grami strategicznymi (znacznie ulepszonymi w Suikoden 2) oraz pojedynki, które są walką między dwiema postaciami. W tym drugim przypadku mamy tylko trzy możliwe działania i działa to w sposób kamień-papier-nożyce, ale z tą różnicą, że nie będziemy grać całkowicie w ciemno; W rzeczywistości to właśnie frazy, które wypowiada nasz przeciwnik, pomogą nam wywnioskować, jaki jest jego następny ruch, a tym samym pomogą nam wybrać właściwe działanie. Niektóre pojedynki zapadają w pamięć, a jeden szczególnie trudny, cof, cof.

I na koniec wisienka na torcie. Prawdziwy znak rozpoznawczy Suikodena: 108 Stars of Destiny. Brzmi to głupio, ale żaden inny JRPG nigdy nie zawierał w swojej strukturze, że jednym z głównych przedmiotów kolekcjonerskich w grze są postacie w twojej drużynie. Tutaj nie ma 5 lub 6 znaków, ale 108. Wszystkie można rekrutować, wszystkie są grywalne w bitwach, a większość z nich przydaje się w innych zadaniach w grze. To ostatnie jest możliwe, gdy pod koniec historii bohater może zdobyć zamek, który służy jako baza dla naszej armii. Tłumaczenie jest takie, że wszystkie zwerbowane postacie trafią tam, a niektóre będą nawet miały specjalne funkcje w bazie: otwieranie sklepu, gotowanie, windowanie, oferowanie mini-gier itp. Tak więc Suikoden to także doskonałe gry menedżerskie. A ulepszanie bazy to prawdziwa świetna zabawa.

W tym miejscu skupmy się na tym, co nowego w tych remasterach, co docenią zarówno starzy, jak i nowi gracze. Powiedzieliśmy już, że Konami wykonało dobrą robotę, ale mogliśmy się nie spodziewać, że oba tytuły wyglądają tak dobrze graficznie. Jeśli śledziliście wiadomości o wydaniu, wiecie już, że etapy zostały przerobione na potrzeby tych przeróbek. Oznacza to, że grafika tła jest teraz w jakości HD. Co najlepsze, zostało to zrobione bez zmiany istoty oryginału. Są sceny, w których jest to szczególnie zauważalne, zwłaszcza gdy pojawiają się żywe elementy, takie jak wodospady, lub podczas oglądania zachodu słońca, ale absolutnie wszystkie elementy zostały dotknięte: domy, drzewa, posągi, podłogi itp. Co więcej, nowe efekty dla animacji pixel art to czyste złoto.

Osobiście posiadam obie gry jako klasyki PS1 na PSP, PS Vita i PS3. A kiedy umieścisz je obok siebie dla porównania (np. na PS Portal ), jesteś naprawdę zachwycony. To nie jest błaha praca i prawdopodobnie to właśnie ona przysporzyła Konami najwięcej bólów głowy. A skoro mowa o klasykach PSN - które były tylko w języku angielskim - inna wielka nowość kompilacji jest powodem do wielkiej radości dla wielu osób: są one dostępne w pełni zlokalizowane w innych językach. Podczas gdy pierwszy Suikoden nigdy wcześniej nie był dostępny w języku hiszpańskim, Suikoden 2 został przetłumaczony tylko w wersji PAL ESP oryginalnej gry na PlayStation. Nawiasem mówiąc, nie jest to zbyt dobre tłumaczenie. Tłumaczenie tych remasterów jest proste, ale nienaganne.

Jest to o tyle ważne, że żadna z dwóch pierwszych gier Suikoden nie była zbyt przystępna. Pod względem platformy, ponieważ zmusiło cię to do posiadania starszych konsol PlayStation, z ograniczonym dostępem do PlayStation Store. I za cenę, bo oryginały z PS1 kosztowały rękę i nogę, do dziś. Już samo to nie mam wątpliwości, że serial w końcu dotrze do znacznie większej liczby osób, uzyskując sprzedaż, na którą zawsze zasługiwała. Albo przynajmniej więcej uwagi. A dostępność i jakość życia jest również tym, o co chodzi w tym remasterze. W rzeczywistości istnieją dwie inne ważne nowe funkcje, o których powinieneś wiedzieć. Z jednej strony mamy dziennik rozmów, który pozwala otworzyć menu i przeczytać w dowolnym momencie poprzednie rozmowy z postaciami. Jest to bardzo przydatne w tych momentach w JRPG, kiedy nie do końca wiesz, co robić, i powinno być obowiązkowe w każdym remasterze gatunku. Z drugiej strony w bitwach jest szybkie przewijanie do przodu, które pozwala przyspieszyć bitwy z podwójną, a nawet potrójną prędkością, gdy poruszasz się do przodu. To usuwa wiele plew, jeśli chcemy szybciej posuwać się naprzód w fabule.

Niestety brakuje innych opcji, które są bardziej typowe dla emulowanych klasyków niż remasterów, a powinny być obecne. Na przykład możliwość przewijania akcji do tyłu lub możliwość nagrywania gry w dowolnym momencie. Konami powiedziało nam, że ten remaster zawiera bardzo przydatną funkcję automatycznego zapisywania. Jest to prawda, ale jest to bardzo ograniczone, ponieważ działa tylko wtedy, gdy wejdziesz do pomieszczenia z kulą zapisu. Innymi słowy, automatyczne zapisywanie będzie dostępne tylko w sytuacjach, gdy mamy pod ręką ręczne zapisywanie. Absurd. Zwłaszcza, gdy zniszczy cię boss i będziesz musiał powtórzyć 40-minutową sekcję. Nie w 2025 roku, jeśli chcesz, aby gra była bardziej dostępna.

Fajnie byłoby też mieć opcje, które są obecne w innych remasterach gatunku, takie jak opcja ograniczenia (lub nawet wyeliminowania) walki turowej. Nie jest to coś, czego bym użył, ale biorąc pod uwagę, że gra ma kilka szczytów wysokiego poziomu trudności, nie zaszkodziłoby. Zwłaszcza, że niektórzy ludzie nie będą chcieli grać na łatwym, ale zauważą te szczyty na normalnym lub trudnym. Wreszcie, chociaż Konami włożyło wiele wysiłku w ulepszenie menu, jest ono bardziej estetyczne niż funkcjonalne. Innymi słowy, obie gry nadal cierpią na niektóre z tych samych problemów, co oryginały. Na przykład system wyposażenia w pierwszym Suikoden jest nieznośny.

Z bardziej pozytywnych rzeczy, nowa grafika postaci jest doskonała. I bardzo rzuca się w oczy, że zostały one wykonane przez Junko Kawano, która w końcu zrobiła również te oryginalne. Zmieniają się, ale zachowują styl i są znacznie fajniejsze. Ponadto nowe efekty dźwiękowe otoczenia są niesamowite i dodają dużo realizmu, również w bitwach.

Krótko mówiąc, chociaż Suikoden I & II HD Remaster Gate Rune and Dunan Unification Wars niekoniecznie jest ostateczną wersją tych dwóch wspaniałych gier, jest to najlepsza możliwa wersja do tej pory, a przede wszystkim najbardziej dostępna. Jego cena (49,99 €) może niektórych odstraszyć, ale gwarantuję, że dla samego tłumaczenia, poprawek wizualnych i niekwestionowanej jakości oryginałów warto. Jego fabuła cię porwie, jego ścieżki dźwiękowe cię zachwycą, jego bitwy będą wyzwaniem, a jego Stars of Destiny sprawi, że będziesz grać dalej. Cóż, może mini-gra kulinarna Suikoden 2 - która jest również znakomitą kontynuacją - też będzie.