Star Overdrive

Od razu byłem podekscytowany Star Overdrive, gdy wylądował w mojej skrzynce odbiorczej. Ta ekscytacja trwała nadal, gdy załadowałem tę obiecującą przygodę science-fiction, gdy przywitała mnie genialnie stylizowana grafika, zanim wylądowałem na rozległej otwartej przestrzeni, gotowy do eksploracji za pomocą mojej zaufanej deskolotki. Cóż, hoverboard, który nasza postać BIOS podarowała NOUS, dziewczynie, której szuka w tym zadaniu.

Mocno zainspirowany Breath of the Wild i innymi sandboksowymi doświadczeniami w otwartym świecie, Star Overdrive bierze formułę otwartego świata, który możesz swobodnie eksplorować we własnym tempie, i dodaje do niego hoverboard. Może się wydawać, że to niewiele, ale zasadniczo dodaje element przemieszczania się podobny stylem i defektem do huśtania się Marvel's Spider-Man i przenosi go do twojej podróży. Nie będziesz spędzać godzin na chodzeniu z punktu A do punktu B, ponieważ zamiast tego możesz skakać z wydmy na wydmę, przyspieszając drogę przez czerwone i brązowe równiny tworzące zdecydowaną większość świata.

Podobnie jak w Breath of the Wild, Star Overdrive ma świat i mniejsze podziemne segmenty, w których zdobędziesz moce, takie jak krótki atak dystansowy, możliwość chwytania obiektów za pomocą telekinezy i skoczniki, które możesz umieścić na ziemi. Te umiejętności pozwolą ci poruszać się po podziemnych obszarach zagadek, zasadniczo działając jako kapliczki, ukrywając ulepszenia dla twojej postaci i planszy. Są to dobrze wykonane dodatki do głównej przygody, zmuszające cię do zatrzymania się na odpowiednią ilość czasu, zanim znajdziesz rozwiązanie. Nie jest to zbyt proste, ale nie frustrujące do tego stopnia, że chcesz się poddać i po prostu poszukać przewodnika w Internecie.

Tam, gdzie uważam, że zagadki w podziemiach - wraz z wieżami i wiertłami rozsianymi po mapie - są zabawne i satysfakcjonujące do eksploracji, nie mogę powiedzieć tego samego o mapie jako całości. Mapa Star Overdrive jest dość duża i brakuje jej różnorodności w projekcie. Mieszanka pustynnych i czerwonych liści jest przyzwoitym obrazem, ale gdy żeglujesz przez nią godzinami na swoim hoverboardzie, witasz zmianę scenerii w podziemnych segmentach. Ta sama grafika sprawia, że mapa wydaje się mała pomimo jej rozmiaru, a poczucie skali jest tylko obniżone przez brak dodatkowych elementów w świecie gry. Hoverboard daje ci poczucie prędkości, tak, zwłaszcza gdy ją ulepszysz, ale czy prędkość naprawdę ma znaczenie, jeśli nadal skaczę z wydmy na wydmę przez dłuższy czas, aby dotrzeć do następnego celu? Podróżowanie w Breath of the Wild, a zwłaszcza w Tears of the Kingdom, nigdy nie wydawało mi się przykrym obowiązkiem, podczas gdy w Star Overdrive nie mogę powiedzieć tego samego.

A szkoda, naprawdę, bo hoverboard jest dobrze zaprojektowany. Zaczyna się dość słabo, ale nadal przyspieszanie po mapie i robienie sztuczek w powietrzu to świetna zabawa. Następnie, gdy znajdziesz więcej materiałów, ulepszanie może być bardziej ekscytujące niż twoja własna postać. Ulepszenia twojej deskorolki w dużej mierze polegają na zbieraniu materiałów od wrogów i flory w świecie, a następnie łączeniu ich z częścią, którą znajdziesz pod ziemią, aby ulepszyć określony aspekt twojej deski, od jej prędkości po równowagę. Na początku nie uważałem, że hoverboard jest zbyt trudny do kontrolowania, ale zanim dodałem kilka części, jazda na nim była marzeniem.

Hoverboard naprawdę jest szczytem Star Overdrive, co w pewnym sensie jest dobre, ponieważ jest to swego rodzaju punkt sprzedaży, ale także sprawia, że reszta gry wydaje się dodatkowym, niepotrzebnym tłuszczem. Walka, na przykład, wydaje się czymś, co tak naprawdę nie pasuje, poza walkami z bossami z ogromnymi potworami, które - zgadłeś - wykorzystują deskolotkę. Używając keytara (i gitary), możesz uderzać wrogów prostymi kombinacjami, podczas gdy instrument holograficzny wydaje odpowiedni dźwięk "thwum" rodem z science fiction. Hałas, jaki ty i twoi przyjaciele robicie, udając Jedi i Sithów w swoim ogrodzie. Na nieszczęście dla Star Overdrive, myślę, że te wyimaginowane gry miały lepsze walki. Ataki wydają się nieważkie pomimo efektów dźwiękowych, wrogowie ledwo reagują i nigdy tak naprawdę nie czujesz, że ty lub kosmiczny jeż, z którym walczysz, możecie się zaangażować. W pewnym sensie jest to walka sceniczna i to sprawiło, że chciałem unikać walki tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Nie pomagało to, że w prawie każdej potyczce, z którą się spotkałem, gra przypominała mi, że potrafię wykonać ciężki atak i ataki z powietrza. Nie mogłem znaleźć opcji, aby wyłączyć ten samouczek, który przerwał i tak już pozbawioną rytmu walkę. Wyobrażam sobie, że te narzucające się samouczki nie są zamierzone, ponieważ miałem już sporo ciężkich i powietrznych ataków, zanim jeszcze się pojawiły, ale to nie czyni ich mniej frustrującymi.

Star Overdrive w dużej mierze sprawia wrażenie dobrego demo świetnej gry. Jest kilka naprawdę mocnych podstawowych elementów, takich jak podróż na deskolotce, tajemnicza historia i styl wizualny, ale są one równie skontrowane przez negatywy. Struktura piaskownicy Star Overdrive wydaje się działać na jego niekorzyść, służąc jedynie do ukrywania pozytywów i sprawiania, że martwa mapa i walka wyróżniają się jak odrobina zieleni w swoim czerwono-brązowym świecie.