Company of Heroes 3

Można śmiało powiedzieć, że Company of Heroes 3 jest jedną z bardziej oczekiwanych gier RTS 2023 roku, szczególnie dla fanów gier inspirowanych World War 2. Relic Entertainment stworzył historię gier wideo z pierwszym Company of Heroes w 2006 roku, a ostatnio stał za odrodzeniem innej klasycznej gry RTS, Age of Empires IV. Chociaż jestem nieco rozczarowany ich pracą nad tą drugą grą, moje doświadczenie z grania Company of Heroes 3 w tej recenzji jest bardzo pozytywne.

Podczas gdy pierwsze dwie gry Company of Heroes miały miejsce na froncie zachodnim odpowiednio po lądowaniu w Normandii i froncie wschodnim podczas 2 wojny światowej, Company of Heroes 3 dotyczy frontów północnoafrykańskiego i włoskiego w latach 1942-1944. Cztery grywalne frakcje reprezentują siły zaangażowane w ten konflikt: siły amerykańskie, siły brytyjskie, niemiecki Wehrmacht i niemiecki Afrikakorps. Inne narody, które były historycznie zaangażowane, są reprezentowane inaczej: Brytyjczycy mogą również polegać na wojskach Wspólnoty Narodów, w tym Gurkhach i siłach indyjskich, podczas gdy frakcja Deutsches Afrikakorps może wezwać elitarne włoskie jednostki i broń pancerną do wsparcia.

Gra zawiera staromodną kampanię dla jednego gracza rozgrywaną jako Afrikakorps, ale jedną z głównych nowości w tej grze jest dodanie "dynamicznej" kampanii dla jednego gracza. Grając jako Alianci, dynamiczna mapa kampanii pozwala na przenoszenie jednostek i przejmowanie osad na turowej mapie kampanii podobnej do tej z gier Total War. Gdy dojdzie do bitwy, możesz wybrać automatyczne rozwiązanie lub walczyć samodzielnie w znanej bitwie w czasie rzeczywistym. Relic najwyraźniej włożył wysiłek w uczynienie tego wieloaspektowego doświadczenia, które stawia cię na czele sił alianckich lądujących w południowych Włoszech, z ostatecznym celem zdobycia Rzymu. W istocie kontrolujesz firmy, takie jak brytyjsko-indyjska kompania artyleryjska lub amerykańska kompania powietrznodesantowa, a fabuła kampanii daje ci dynamiczny zestaw celów.

Fabuła jest podyktowana strategicznymi wyborami, których dokonujesz. Z jednej strony jest amerykański generał, który nieustannie naciska na działanie i utrzymanie tempa, a z drugiej brytyjski generał, który opowiada się za ostrożniejszym podejściem. To zależy od tego, jaką radę wybierzesz, jakie będą twoje cele, na przykład zajęcie najpierw sąsiednich regionów lub natychmiastowe uderzenie w ważny port lub lotnisko, co może pozwolić ci wezwać nowe typy kompanii. Po pewnym czasie pojawiają się prośby włoskiego ruchu oporu o jeszcze bardziej strategiczne wybory. System rzeczywiście tworzy dynamiczną kampanię, która jest inna przy każdej próbie, ponieważ każdy wybór ma znaczenie. Mają też znaczenie na polu bitwy: w pewnym momencie postanowiłem poczekać na bombardowanie, zanim zaatakuję osadę. W następnej turze, gdy rzuciłem się do bitwy, Niemcy przygotowywali pozycje. Od razu jest jasne, że grałbym w inną bitwę, gdybym od razu zaatakował.

Chociaż pomysł stojący za dynamiczną kampanią jest fajny, czasami sprawia, że czuję się, jakbym po prostu klikał rzeczy i chodził w miejsca tylko dlatego, że powinienem. Chociaż jest wizualnie podobny do mapy kampanii Total War, Company of Heroes 3 nie oferuje takiego samego poziomu swobody, aby robić to, co chcesz. I podobnie jak w grach Total War, kompetencje AI są ważne. Niestety, doświadczyłem tutaj pewnych problemów. Podczas (oskryptowanego) niemieckiego kontrataku w Salerno powiedziano mi, żebym przygotował się na najgorsze. Jednak niemiecka kompania pancerna po prostu siedziała bezczynnie obok Salerno przez kilka tur. Skończyło się na tym, że zabiłem go bombardowaniami morskimi, które można wezwać, i wyczyściłem go szybką bitwą z automatycznym rozwiązaniem. Mógł to być pojedynczy incydent, ponieważ w innych przypadkach sztuczna inteligencja atakowała i wycofywała się normalnie.

Dlatego nie powiedziałbym, że kampania dynamiczna jest dla mnie najważniejszym wydarzeniem Company of Heroes 3. Ponieważ gra jest o wiele silniejsza w obszarach, w których seria była dobra na początek. I to są bitwy w czasie rzeczywistym. W charakterystycznym systemie, który jest również używany w serii Dawn of War, bitwy obracają się wokół przejmowania kluczowych obszarów na mapie. Obszary te zapewniają siłę roboczą, amunicję i paliwo do zakupu dodatkowych jednostek. Dodatkowo mecz wygrywa strona, która zdobędzie najwięcej punktów zwycięstwa, co zależy również od obszarów pod twoją kontrolą. Budowanie bazy ogranicza się tylko do budowania struktur wyższego poziomu, aby wezwać coraz potężniejsze jednostki. Pozwala to na przejście tempa gry od początkowych potyczek do punktu (opancerzonych) ataków w połowie gry i ostatecznie wyspecjalizowanych jednostek, które decydują o bitwie.

Zwycięstwo na jednej z map 1v1, 2v2, 3v3 lub 4v4 wymaga starannego balansowania. Do Twojej dyspozycji jest wiele różnych jednostek, a każda z nich kontruje lub wzmacnia konkretną inną jednostkę. Być może uda ci się zdobyć punkt przejęcia za pomocą lekkiej piechoty, ale to zależy od tego, jakie jednostki wysyła twój przeciwnik, aby zdecydować, jakie kontrjednostki powinieneś wystawić jako posiłki. Oprócz wzywania takich rzeczy jak karabiny maszynowe, moździerze i jednostki miotaczy ognia, możliwe jest również konstruowanie obrony polowej przy użyciu inżynierów. Jednak zawsze istnieje limit populacji, więc ciągle wiesz, jakiej jednostki będziesz potrzebować, które technologie zbadać i jak wydać punkty na Battlegroups, a te są nowym dodatkiem, który pozwala wezwać wyspecjalizowane jednostki, takie jak elitarna piechota lub niszczyciele czołgów.

Granie przeciwko AI w kampaniach dla jednego gracza zwykle nie było dla mnie zbyt trudne. Jednak w trybach potyczki walczyłem nawet wtedy, gdy za każdym razem stawałem czoła łatwiejszemu ustawieniu AI. Po prostu wiele rzeczy dzieje się jednocześnie, w tym zarządzanie moimi zasobami i znajdowanie odpowiednich jednostek liczników. Często wciąż wzywam karabiny maszynowe do walki z piechotą wroga, podczas gdy wróg już sprowadza samochody pancerne. Wyobrażam sobie, że w przypadku trybu wieloosobowego ważne jest, aby gracze byli dobrze dopasowani pod względem poziomu umiejętności, w przeciwnym razie początkujący gracze nie będą się dobrze bawić.

Z wyjątkiem Battlegroups, żadne z powyższych nie jest w rzeczywistości nowe dla Company of Heroes. Istnieje jednak lista ulepszeń w porównaniu z Company of Heroes 2. Jednostki poruszają się bezbłędnie po mapie, automatycznie przeskakując teraz przez przeszkody. Pojazdy opancerzone mają teraz również wskaźnik pancerza bocznego, co oznacza, że pozycjonowanie staje się ważniejsze. Co więcej, możliwe jest holowanie dział w celu szybszego przemieszczenia, a piechota może teraz jeździć czołgami, aby szybciej dostać się na nowe pozycje. Ulepszono również system niszczenia środowiska, co jest wyraźnie widoczne w grze. Uderzenia granatów, trafienia pociskami czołgów lub artylerii oraz poruszające się pojazdy pozostawiają bardzo realistyczne ślady na polu bitwy. Na przykład strzał z pistoletu w okno domu uszkodzi tylko to konkretne okno. Te rzeczy po prostu przenoszą Company of Heroes na wyższy poziom.

Rozwijając grafikę, muszę zauważyć, że w nowym silniku gry jest wiele szczegółów i staram się, aby jednostki były historycznie dokładne. Na przykład indyjska piechota w turbanach i włoska piechota Bersaglieri z charakterystycznymi czarnymi piórami. Nieustannie bawi mnie grafika gry podczas gry, od oglądania wystrzałów i eksplozji po szczegóły dotyczące domów, pojazdów i jednostek. Kolejną nowością jest możliwość włamywania się do domów w celu oczyszczenia wrogiej piechoty. Ta umiejętność zawiera również zgrabną animację twojego oddziału ustawiającego się przy drzwiach budynku, wymuszającego go i wchodzącego podczas strzelania z broni. To prawdziwa przyjemność zobaczyć.

Trochę szkoda, że kamera nie pozwala na zbliżenie bardzo blisko, aby lepiej obserwować akcję lub pomniejszyć. Wiele razy chciałbym móc oddalić się bardziej, aby mieć przegląd wszystkiego, co się dzieje. I ostatnia uwaga krytyczna: muzyka w tle gry może czasami stać się dość powtarzalna. Wydaje się, że jest albo cicho, albo ta sama garść trzymających w napięciu melodii granych w kółko.

Company of Heroes 3 to dobrze przemyślana i przyjemna wizualnie gra, która jest bardzo podobna do swoich poprzedników, ale dodaje wiele ulepszeń i zupełnie nowy teatr wojny o tematyce śródziemnomorskiej. Zawartość dla jednego gracza jest większa niż kiedykolwiek, z ośmioma misjami jako Afrikakorps w Afryce Północnej i dynamiczną kampanią rozgrywaną jako Alianci zdobywający Włochy. Jednak moim zdaniem największym powodem do grania Company of Heroes 3 będzie jego wielki potencjał dla multiplayera. Bez wątpienia będzie to wyzwanie, aby stać się dobrym w tej grze online i mam nadzieję, że matchmaking dla wielu graczy weźmie pod uwagę różne poziomy umiejętności. Istnieją jednak piękne jednostki, wiele efektów bojowych i (zniszczalnych) środowisk, które można obserwować, pracując nad poprawą swoich umiejętności.