Stalowe podnoszenie

Ogólnie rzecz biorąc, zawsze uważałem, że podgatunek gier RPG akcji jest trochę w całym sklepie. Z jednej strony rozumiem i doceniam, jak wyzwanie, które oferują, przemawia do wielu ludzi, a także jest więcej niż jasne, że wiele tego typu gier opiera się na bardzo kreatywnych i interesujących światach. Ale jednocześnie sposób, w jaki przekazywana jest narracja (która często obraca się wokół gracza, który sam wymyśla dosłownie wszystko), interfejs użytkownika, zestaw przedmiotów i elementy dostosowywania, a nawet bardzo, bardzo karząca rozgrywka, która sprawia wrażenie, jakbyś robił jeden krok do przodu i dwa kroki do tyłu, cóż... Powiedzmy, że nigdy nie rozumiałem cudu otaczającego te części RPG akcji. Mimo to recenzuję tutaj Steelrising, grę RPG akcji od utalentowanego francuskiego zespołu, który opracował GreedFall, Spiders.

A dlaczego tym razem recenzuję tę grę, jest z dwóch głównych powodów: po pierwsze i przede wszystkim uważam, że koncepcja i ustawienie alternatywnej Rewolucji Francuskiej (która widzi śmiercionośne mechaniczne automaty tłumiące powstanie uciskanych ludzi) są naprawdę niezwykłe i intrygujące, a po drugie dlatego, że kompilacja podglądu, którą sprawdziłem kilka miesięcy temu, jasno pokazała, że Steelrising nie ma wszystkich tych samych pułapek podgatunku ACTION-RPG. Mam na myśli to, że elementy RPG wydają się bardziej usprawnione i mniej złożone, interfejs użytkownika łatwiejszy w zarządzaniu i intuicyjny, a rozgrywka wydawała się mniej przytłaczająca. Niektóre z nich nie przełożyły się na recenzję gry, mógłbym dodać - szczególnie ostatnią, ponieważ Steelrising może być czasami poważnym wyzwaniem - ale ogólnie rzecz biorąc, wszystko to idzie do przodu i sprawia, że gra jest bardziej przystępna i dostępna, nawet jeśli nadal jest bardzo wymagająca.

Każdy, kto grał w RPG akcji, uzna Steelrising za natychmiast znajomy. Rozgrywka polega na przechodzeniu przez lokację, stawiając czoła wszelkim rodzajom potężnych stworzeń i decydując, czy z nimi walczyć, czy uciekać i ratować bardzo potrzebne zdrowie. Pętla ewoluuje tutaj, gdy dostajesz tylko zasoby niezbędne (Anima Essence) do ulepszania sprzętu poprzez pokonywanie wrogów, ale jednocześnie, w typowy dla A-RPG sposób, jeśli zginiesz w walce, pojawisz się w ostatniej Vestal (pomyśl o ognisku Dark Souls), pozostawiając całą swoją Esencję Anima na swoich zwłokach. Podobieństwa do Dark Souls również nie kończą się na tej pętli, ponieważ przedmioty znalezione na całym świecie są wyświetlane jako rodzaj świecącego niebieskiego płomienia, aby upewnić się, że nie przegapisz ich w często trudnych miejscach ukrycia.

Walka również gra podobnie, ale jest zauważalnie bardziej płynna. Aegis, bohaterka tej historii, jest automatem podobnym do maszyn, z którymi walczy, ale jest bardziej zwinna i pozornie zbudowana przy użyciu bardziej zaawansowanej technologii, a zatem może stawić czoła ogromnym mechanicznym istotom w bitwie, wykorzystując swoją zwinność i zdolność do unikania nadchodzących trafień. Jest to system, który wydaje się o wiele bardziej satysfakcjonujący i zabawny niż bardziej powolne gry FromSoftware, ponieważ zwrotność jest tutaj kluczowa, zarówno w sensie poziomym, jak i pionowym.

Pionowy element jest również dość unikalny dla Steelrising, ponieważ daje również nieco powtarzalności każdej z lokalizacji, które możesz odwiedzić. W miarę postępów w fabule będziesz nadal znajdować przedmioty i sprzęt, które poprawiają umiejętności Aegis, takie jak hak do grapplingu lub sposób na złamanie niektórych ścian / drzwi. Po wykonaniu tych ruchów możesz osiągnąć nowe wyżyny wokół paryskiej panoramy i odkryć nowe sposoby poruszania się po poziomie lub znaleźć starannie ukryte łupy. Eksploracja nie wydaje się tak satysfakcjonująca jak typowa gra RPG z otwartym światem i jest bardziej produktem przechodzenia z jednego miejsca do drugiego, ale widać, że Spiders pracowało, aby zachęcić graczy do powrotu do poprzednich lokalizacji, nawet jeśli nie ma powodu, aby to robić w sensie narracyjnym.

A skoro mowa o narracji, to jest to jeden z obszarów, co do którego jestem raczej skonfliktowany, ponieważ z jednej strony podoba mi się koncepcja fabuły i to, jak daje ona nowe podejście do rewolucji francuskiej, jednocześnie mocno angażując kluczowe elementy historyczne, takie jak kultowe nazwiska (takie jak Robospierre i Marie-Antoinette). Ale jednocześnie większość fabuły jest przekazywana poprzez znajdowanie fragmentów wiedzy lub odkrywanie dziwnie animowanych sekwencji retrospekcji związanych z każdą postacią. Dodatkowo, interakcje między postaciami a Aegis są trochę pozbawione emocji - głównie dlatego, że Aegis jest automatem i nie wykazuje żadnej ludzkiej natury - co nakłada dużą odpowiedzialność na postacie drugoplanowe i ich czasami osobliwie wyglądające animacje twarzy. To kombinacja, która nie zawsze działa.

Personalizacja i pakiet RPG są również interesujące, ponieważ chociaż istnieją opcje znajdowania / zmiany broni, zbroi, przedmiotów i tak dalej, odkryłem, że możesz łatwo trzymać się broni, ulepszać sprzęt startowy (zakładając, że pasuje do twojego stylu gry) i wszystko będzie dobrze. Nasuwa się pytanie, dlaczego miałbyś kiedykolwiek zmienić typ broni, zwłaszcza jeśli zaczynasz jako Alchemik (który celuje w broń żywiołów) i decydujesz się zacząć używać broni o słabym powinowactwie żywiołowym - dosłownie strzelasz sobie w stopę od pierwszej minuty i wydaje się, że to dziwny styl projektowania, aby być tak wyciętym i suchym.

Ale chociaż ma swoje załamania, jedną z części Steelrising, którą naprawdę doceniam i mile widziane, jest pakiet ułatwień dostępu, który sprawia, że wyzwanie gry jest bardziej przystępne. Możesz całkowicie zignorować to i zmierzyć się z grą zgodnie z zamierzeniami Pająków lub raczej usunąć funkcję, która powoduje, że tracisz całą swoją esencję Anima po śmierci, sprawiasz, że wrogowie zadają mniej obrażeń i tak dalej. Po prostu pozwala szerszej publiczności cieszyć się grą, zachowując jej integralność, i nie widzę tego jako czegoś mniej niż pozytywnej cechy.

Chociaż uważam, że Steelrising brakuje trochę cudu i ambicji, które na przykład Elden Ring uosabia, nadal jest to potężna i zabawna gra RPG akcji. Jest wymagający, osadzony w pięknie zrealizowanym świecie wypełnionym po brzegi szansami i zagrożeniami, i gra płynnie i płynnie. Nie jest to wcale doskonała gra, ale ma wystarczająco dużo charakteru i indywidualności, aby mogła stanąć na własną rękę w skądinąd bardzo konkurencyjnym podgatunku.