Nie,

Jordan Peele udowodnił już w przełomowym thrillerze grozy Get Out i zachwycająco niesamowitym Us, że podczas gdy jego autorskie ruchy są wystarczająco wyraźne, aby je rozpoznać, jego czysta wola i determinacja, aby utrzymać publiczność na palcach, pozostaną nienaruszone.

Weźmy na przykład "Nope", jego trzeci film, który ponownie napisał, wyprodukował i wyreżyserował. Chociaż możesz mieć jasne pojęcie o tym, czym jest Nope ... cóż, Peele cię zaskoczy, a także prawdopodobnie przekroczy twoje wysokie oczekiwania.

O co więc chodzi? Cóż, chodzi o rodzinną farmę Haywood, prowadzoną przez Otisa Jr. granego przez Daniela Kaluuyę, i siostrę Emerald graną przez Keke Palmer w wiejskiej Kalifornii. Od dziesięcioleci dostarczają konie do hollywoodzkich filmów i reklam, ale dziwne okoliczności w okolicy zmuszają ich do pewnego rodzaju polowania na padlinożerców. Chcę wam powiedzieć więcej, naprawdę to robię, ale naprawdę lepiej jest zachować tę opaskę na oczach tak bardzo, jak to tylko możliwe, tak jak to było w poprzednich filmach Peele'a.

Można śmiało powiedzieć, że jest to film o kosmitach, do pewnego stopnia, film o oswajaniu tego, co nieposkromione, o kontroli lub jej braku, i to... to genialne. Po pierwsze, film jest płynną mieszanką rozpoznawalnych autorskich posunięć Peele'a, takich jak wyraźna, wstrząsająca partytura Michaela Abelsa, nazwane akty, tym razem nazwane na cześć kolekcji nagradzanych koni rodziny Haywood i niesamowitość, która przenika każde ujęcie przez cały czas trwania filmu. W świecie Peele'a jest coś nie tak, coś bulgoczącego pod powierzchnią, na co na początku nie można do końca położyć palca, ale co następnie stopniowo pędzi w górę po powietrze, aż jest za późno.

I odwrotnie, jest to również coś z natury nowego i chociaż samo założenie może wymagać od publiczności zawieszenia niedowierzania odrobinę, ostatecznie jest znakomicie wykonane i skoncentrowane na laserze.

W rzeczywistości Peele faktycznie poprawił się w swoim filmie rzemieślniczym do filmu i podczas gdy Us został ostatecznie zawiedziony w swoim ostatnim akcie wśród grzebania w kontekstowym wyjaśnieniu jeden do jednego tego, czego faktycznie doświadczyłeś podczas burzliwego oglądania, Nope pozostaje wystarczająco abstrakcyjny, abyś mógł dalej zgadywać, nigdy nie wpadając w pułapkę stania się zbyt dosłownym, lub zbyt kapryśny.

Jeśli potrzebujesz czegoś bardziej namacalnego, osobiście miałem węzeł w żołądku od pierwszej do ostatniej klatki, ponieważ mimo że zagrożenie było bardziej fizyczne i łatwiejsze do zaobserwowania niż typowa nawiedzona rezydencja, wszechobecność tego wszystkiego była tak niesamowicie skuteczna. To sugestywne, fizyczne, żołądkowe i ekscytujące, jak jestem pewien, że po raz pierwszy poczuli się widzowie filmów takich jak Bliskie spotkanie trzeciego stopnia. Ale w świecie Peele'a każda przerażająca scena łączy się z grubą warstwą czarnego humoru, której Nope jest również pełna, a wszystko to działa dobrze prawie przez cały czas.

Minusy? Cóż, nieszczególnie, ale być może Peele próbuje spakować film trochę za dużo, a to, co kończysz, co jest tak typowe dla gatunku, że może być regułą, to trzeci akt, który ciągnie się tylko trochę, gdy pędzimy w kierunku dwóch godzin i dwudziestu minut.

Poza tym jednak spuścizna Peele'a jest bezpieczna, a jeśli potrzebujesz dowodu, że wciąż można znaleźć nowych reżyserów, którzy poradzą sobie z większymi budżetami, większymi gwiazdami i większymi studiami, nigdy nie tracąc przewagi, która uczyniła ich szczególnie interesującymi z czysto artystycznego punktu widzenia? Nie, to prawda. To kwintesencja Peele'a i kwintesencja fantastyczności.