Evil Genius 2: World Domination

Evil Genius 2 to osobliwa mieszanka Theme Hospital, Overlord, Dungeon Keeper i Tropico, w której wcielamy się w superzłoczyńcę i wcielamy w życie plan dominacji nad światem. Tona popkulturowych odniesień, świetnej komedii, solidnych mechanik i pięknego designu czyni tę grę doskonałą kontynuacją naprawdę fantastycznego pierwowzoru.

Evil Genius 2: World Domination opiera się mocno na kilku filarach. Pierwszym są pracownicy. Bez nich nic nie osiągniemy. Musimy dbać o ich potrzeby, takie jak sen, wyżywienie, morale i nie tylko, aby mogli trenować w salach szkoleniowych i stać się specjalistami w jednej z czterech kategorii: technicy, naukowcy, żołnierze oraz personel operacyjny. Wszystkie mają kilka ról zawodowych. Duża część gry polega na odblokowywaniu tych klas.

Drugi filar to nauka, która służy do badania nowych budynków i ulepszeń, a trzecim jest mapa świata, przypominająca tę z XCOM-a. Bazy budujemy w różnych częściach świata, a następnie wykonujemy misje, takie jak rabowanie banków czy zestrzeliwanie samolotów. Niestety, wszystko to jest oparte na linijkach tekstu.

Czwartym i ostatnim filarem jest nasz superzłoczyńca. Każda z czterech grywalnych postaci została zaprojektowana z myślą o innym stylu rozgrywki. Do wyboru mamy różne kampanie, zarówno pod względem tematyki, narracji, jak i celów, co oznacza, że Evil Genius 2: World Domination to bardzo regrywalny tytuł. Jeśli zdecydujemy się grać jako Red Ivan, nasi poddani będą lepiej bronić głównej bazy, ale za to Maximilian może rekrutować więcej pracowników i zarobić dużo więcej pieniędzy. Mistrzyni szpiegostwa Emma skupia się na infiltracji baz wroga i zwiększaniu wpływów na mapie świata, a Zalika koncentruje się na pułapkach i badaniach. Evil Genius 2 to prawdziwe centrum zabaw z mnóstwem atrakcji, dobrze zaprojektowanych mechanicznie i sensownie połączonych, dzięki czemu banalny i nieco blokowy projekt oprawy nie razi w oczy.

Kiedy superbohaterowie atakują naszą bazę, wypuszczamy na nich swoich poddanych, unikalne postacie oraz pułapki. Mamy również możliwość naciśnięcia dużego czerwonego trójkąta ostrzegawczego, który uruchamia alarm. Za każdym razem bawiłem się równie dobrze, widząc, jak baza zostaje zamknięta, a wszyscy biegają w panice, podczas gdy moi żołnierze szukali intruzów. Przeciwnicy będą oczywiście różnić się w zależności od poziomu trudności, postępów w kampanii i rodzaju ataku. Wspólnym mianownikiem jest to, że chcą zabić naszego sipervillaina i zniszczyć jego bazę na różne sposoby. Czasem spróbują ją podpalić, innym razem wysadzić, a kiedy indziej okraść. Bez względu na to, jaki jest ich cel, nie możemy pozwolić im zrujnować naszych planów. Dlatego ważne jest, aby stale śledzić zarówno swoją bazę, jak i mapę świata. Czasami wiemy o nadchodzącym szturmie agentów, ponieważ sami się ogłaszają, ale w niektórych przypadkach atakują z zaskoczenia, a wtedy jest najtrudniej.

Znaczna część Evil Genius 2: World Domination dotyczy dynamiki między mapą świata a budową bazy. Prawie każda operacja na mapie kosztuje nas popleczników, którzy prędko nie wrócą do bazy. Oznacza to, że musimy przemyśleć, gdzie, kiedy i jak wydajemy cenne zasoby i siłę roboczą do operacji poza bazą. Jeśli wyślemy wszystkie swoje siły na misję w tym samym czasie, gdy Siły Sprawiedliwości atakują bazę, nie przetrwamy. Agenci wroga występują w różnych formach i mogą wyważać drzwi, sabotować pułapki, a nawet podpalać kluczowe pomieszczenia obrony. Utrzymanie równowagi między załogą w bazie a żołnierzami, których wysyłamy na operacje, ma kluczowe znaczenie dla odniesienia sukcesu w grze, jednak powinienem podkreślić, że nie jest to trudne, a gameplay wybacza nawet najpoważniejsze błędy. Jedyną rzeczą, której trzeba unikać, jest śmierć superzłoczyńcy w walce. Jeśli do niej dojdzie, gra się automatycznie zakończy.

Pomimo wielu mocnych stron, takich jak świetny humor, dobrze zaprojektowane mechaniki, dbałość o szczegóły i wspaniała retro oprawa, gra nie dowozi w każdym aspekcie. Do wyboru głównej bazy otrzymujemy trochę za mało lokacji, a działanie superbroni nie jest do końca jasne. Chodzi o sposób prezentowania informacji, co w większości przypadków działa dobrze, ale nie zawsze (interfejsowi użytkownika przydałaby się niewielka aktualizacja).

Evil Genius 2: World Domination to produkcja niegrzeczna, dziwna, zabawna, wymagająca, chaotyczna i karykaturalna, pełna stereotypowych postaci, z którymi wszyscy w pewnym momencie życia spotkaliśmy się w popkulturze. To bardzo dobra gra, której być może brakuje naprawdę świeżej, nowej zawartości, ale pozostaje wierna swojemu pierwowzorowi i rozszerza go na wiele satysfakcjonujących sposobów.